Renesans – czas jedwabiu

Prężnie rozwijający się handel i postęp kulturowy w epoce renesansu zapewniały dostęp do różnorodnych materiałów coraz większym rzeszom ludzi. Na ulicach coraz częściej można było dostrzec przepełnione przepychem, wielobarwne stroje. W ten sposób różnice pomiędzy klasą wyższą, a najuboższymi obywatelami po raz kolejny w dziejach stawały się widoczne gołym okiem. Ubiory bogaczy żyjących w tym okresie historycznym były niesamowicie kolorowe. Charakterystyczne szaty, szaty liturgiczne, suknie czy ornaty wykonywane z ciężkich tkanin często miały jaskrawe barwy. Suknie obywatelek o wysokim statusie społecznym były bogato przyozdabiane aksamitem, koronkami i jedwabiem – materiałem zarezerwowanym wyłącznie dla wyższych sfer.

Bywały również bogato haftowane złotymi czy srebrnymi nićmi. Wzory często ilustrowały przypowieści z Biblii lub legendy. Ubiór mężczyzn nie był tak jaskrawy jak kobiet, jednak równie specyficzny. Panowie nadzwyczaj chętnie podkreślali swoją znakomitą, niekoniecznie szczupłą sylwetkę. Miały temu służyć pokryte wymyślnymi klejnotami dublety (obcisłe kaftany) i przylegające do ciała koszule. Elementem, który dziś z pewnością budziłby nie lada rozbawienie, były bardzo popularne wówczas wśród mężczyzn pończochy.